Photo Πιπεριά μακρυά Σητείας
Για σπόρο, μαζεύουμε τις κόκκινες πολύ ώριμες πιπεριές. Δεν τις αφήνουμε όμως να μαλακώσουν, ούτε να ξεραθούν, γιατί πολλές φορές ο σπόρος χαλάει ή μουχλιάζει. Δεν τις αφήνουμε στον ήλιο αλλά αποφεύγουμε και το ψυγείο. Κόβουμε τα καπάκια από τις πιπεριές, σαν να θέλουμε να κάνουμε γεμιστά. Ο περισσότερος σπόρος είναι συγκεντρωμένος στο πάνω μέρος, και τον βγάζουμε εύκολα είτε με το χέρι είτε τον βγάζουμε προσεκτικά με ένα μαχαίρι. Ο σπόρος είναι κατά κανόνα άσπρος. Τον αφήνουμε σε σκιερό μέρος για 10 – 15 μέρες, και μετά τον αποθηκεύουμε σε μέρος χωρίς υγρασία. – τις κομμένες πιπεριές τις βάζουμε στο ψυγείο για να καταναλωθούν τις επόμενες μέρες.
Photo Πιπεριά Εχίνου Ροδόπης
Ποτέ δεν καλλιεργούμε 2 διαφορετικές ποικιλίες του ίδιου είδους στο ίδιο χωράφι (πχ. δύο ποικιλίες πιπεριάς ή ένα υβρίδιο πιπεριάς δίπλα δίπλα με μια ποικιλία από την οποία θέλουμε να πάρουμε σπόρο). Πρόκειται για μία κακή γεωργική πρακτική. Σωστό είναι να απομονώνουμε τα είδη, εκτός και αν γνωρίζουμε τεχνικές για να απομονώσουμε την ποικιλία με άλλες μεθόδους.
Πιπεριές, μελιτζάνες και τομάτες επειδή είναι πολυετή φυτά, αν μπορώ κρατάω σπόρο και από τις μεταγενέστερες χρονιές, επιλέγοντας με αυτόν τον τρόπο τα γονίδια της μακροζωίας και της αντοχής στο χειμώνα.